ชีวิตและความตาย

ชีวิตของแต่ละคนเริ่มต้นเมื่อจิตวิญญาณสัมพันธ์กับตัวอ่อนในขณะที่เกิดการปฏิสนธิ เมื่อความตายเกิดขึ้นกับชีวิต แต่ละส่วนก่อนจะกลับไปยังต้นกำเนิด ร่างกายกลับไปสู่โลกแห่งธุลี และจิตวิญญาณมุ่งสู่โลกแห่งจิตวิญญาณของพระผู้เป็นเจ้า

เพื่อที่จะพิจารณาว่าหลังจากการสิ้นสุดของชีวิตแล้ววิญญาณก็จะสลายไป พระอับดุลบาฮากล่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้ว่า “เหมือนกับการจินตนาการเกี่ยวกับนกในกรงจะถูกทำลายหากกรงนกถูกทำให้แตกหักอันที่จริง นกไม่ต้องกลัวกับการที่กรงถูกทำลายแต่อย่างใด ร่างกายของเราก็เปรียบดังกรงนก และวิญญาณก็เหมือนดังนก” ถ้าหากว่ากรงแตกหัก นกยังคงมีชีวิตชีวาอยู่ต่อไป ความรู้สึกของมันจะมีพลังมากขึ้นการรับรู้จะสูงขึ้นและความสุขจะเพิ่มขึ้น

หลังจากแยกจากร่างกาย วิญญาณจะคงพัฒนาต่อไปในเส้นทางการเดินทางนิรันดร์กาลไปสู่ความสมบูรณ์พร้อม พระบาฮาอุลลาห์ทรงลิขิตไว้ว่า วิญญาณจะแสดงซึ่งสัญลักษณ์ของพระผู้เป็นเจ้าให้ปรากฏ และจะเผยให้เห็นถึงความกรุณาปรานีและความรักของพระองค์ และคุณลักษณะของพระองค์

วิญญาณที่ประดับด้วยแสงสว่างยังคงมีอิทธิพลอย่างต่อเนื่องต่อความก้าวหน้าในโลกนี้และความก้าวหน้าของประชาชนในโลก วิญญาณแสดงบทบาทเหมือนและประดับพลังผ่านซึ่งศิลปะและสิ่งมหัศจรรย์ของโลกถูกแสดงให้ปรากฏ

พระบาฮาอุลลาห์ทรงลิขิตไว้ว่า โลกที่อยู่หลังจากนั้นแตกต่าง โลกนี้แตกต่างจากโลกของเด็กขณะที่ยังอยู่ในครรภ์มารดา ในขณะที่ครรภ์มารดาให้สิ่งแวดล้อมที่จะทำให้ทารกมีพัฒนาการทางกายภาพในเบื้องต้น โลกแห่งปรากฏการณ์คือพื้นที่ภายใน อย่างเช่น พัฒนาบุคลิกภาพด้านจิตวิญญาณและศักยภาพที่วิญญาณของเราต้องการเพื่อการเดินทางไปข้างหน้าต่อไป ทั้งในโลกปัจจุบันและโลกหน้า เราจะพัฒนาก้าวหน้าได้ก็ด้วยความช่วยเหลือของความรักและความสง่างามขององค์พระผู้เป็นเจ้าสิ่งสำคัญอย่างอื่นที่ส่งผลต่อความก้าวหน้าไปของวิญญาณของเราในโลกหน้าคือความประพฤติที่ดีงามที่เรากระทำขณะที่ยังมีชีวิตอยู่บนโลก และการสวดมนต์อย่างจริงใจของครอบครัวและเพื่อนฝูง

หากเรามองในมุมนี้แล้ว ความตายไม่ได้เป็นสิ่งที่น่ากลัวแต่อย่างใด พระบาฮาอุลลาห์ทรงตรัสอีกว่าเป็นเหมือน “ผู้ส่งสารแห่งความหฤหรรษ์” พระองค์ทรงตรัสไว้ว่า “เจ้าคืออาณาจักรของเรา และอาณาจักรของเราไม่สูญสิ้น เหตุไฉนเจ้าจึงกลัวการสูญสิ้น เจ้าคือแสงของเราและแสงของเราไม่มีวันดับ เหตุไฉนเจ้าจึงกลัวการดับสูญ เจ้าคือความรุ่งโรจน์ของเรา และความรุ่งโรจน์ของเราจะไม่เลือนหายไป เจ้าคืออาภรณ์ของเรา และอาภรณ์ของเราจะไม่สึกหรอ”